Er is commotie in het dorp: de jaarlijkse Feria staat voor de deur! Dat betekent dat iedereen druk is met de voorbereidingen om de feestweek zo vlekkeloos mogelijk te laten verlopen. Het programma ziet er meestal zo uit: overdag gaat men naar de mis en de heilige processie om ´La Virgen de las Nieves´in het zonnetje te zetten, s´avonds wordt er genoten van zang, dans en vuurwerk, en iedere morgen loopt om acht uur het fanfarekorps door het dorp om langslapers uit hun dromen wekken.
Maar dit jaar staat er iets heel bijzonders te gebeuren. Op een ochtend vang ik namelijk een gesprek op in de bar. Een van de stamgasten bestelt zijn cortado met een glaasje cognac erbij en vertelt dat Antonio Banderas naar de Feria komt. Het schijnt dat zijn volgende filmzich in El Burgo gaat afspelen en hij komt een beetje sfeer proeven en locaties bekijken.
Het nieuws gaat als een lopend vuurtje rond en binnen een dag is het hele dorp op de hoogte. Er worden spoedvergaderingen georganiseerd bij de gemeente, er wordt een protocol opgesteld en de ´asociacion de mujeres´ steekt de hoofden bij elkaar op het plein.
In het hotel ontvang ik inderdaad een e-mail met een reservering voor drie nachten voor niemand minder dan Antonio Banderas. Het is dus echt waar… hij gaat komen!
In het dorp weet je niet wat je ziet. Ieder jaar doet men zijn best het dorp er gezellig en feestelijk uit te laten zien, maar dit jaar spant de kroon. De mensen komen thuis met enorme blikken witte verf en de hele familie begint er lustig op los te kwasten, de huizen worden witter dan wit, zonder zonnebril kom je het dorp niet door.
De gemeente stelt een verordering in; er mogen geen honden meer loslopen in het dorp, en er wordt speciaal iemand aangesteld om de hondepoep en paardevijgen dagelijks uit de kleine kronkelige straatjes te verwijderen. Het park wordt opgeknapt! En er zal een prijs worden gegeven aan degene die het best onderhouden balkon heeft. De balkons hangen over het algemeen al vol met planten, maar blijkbaar is iedereen het er over eens dat er meer kleur bij moet, want binnen een week staan de balkons nóg voller met kleurrijke geraniums. De gemeente laat wagens met planten aanrukken die worden opgehangen aan de witte muren. Het is een prachtig gezicht. De burgemeester neemt zijn kans waar, hij denkt: als Antonio Banderas hier gaat filmen, dan wordt mijn dorp beroemd en dan komen er meer toeristen, en als er meer toeristen komen dan hebben we straks werk voor iedereen!
Tien dagen voor de Feria gaat beginnen is men er al helemaal klaar voor, maar dan ontvang ik in het hotel een zeer onprettig bericht. De reservering van Señor Banderas wordt geannuleerd… Señor Banderas heeft het vreselijk druk, hij kan helaas niet in het dorp blijven logeren, maar…hij komt wel overdag, en hij wil ook graag blijven lunchen.
Even ben ik erg teleurgesteld, en wil ik met de annulering in mijn hand naar de gemeente lopen. Maar dan bedenk ik mij. Als ik zie wat de Burgeños allemaal gedaan hebben in deze weken, hoe ze gezamelijk het dorp volledig hebben opgeknapt, en als ik bedenk hoe hoog de verwachtingen gespannen zijn, besluit ik mijn mond te houden. Moeders en dochters hebben nieuwe kleding aangeschaft, het kleine kapperszaakje heeft de agenda helemaal vol staan, de paarden hebben een extra poetsbeurt gekregen en staan al te pronken met de prachtigste gevlochten manen, versierd met linten, en de twee hotels zijn helemaal volgeboekt.
Het is zo bijzonder om te zien wat een verwachting kan doen met mensen, en ik wil nu geen spelbreker zijn. Samen zijn we hier mee bezig geweest en samen zullen we van dit evenement genieten. Een lichtpuntje in deze moeilijke tijden. Snel moffel ik de annulering in een map en bevestig ik de reservering van de tafel voor het restaurant. De voorbereidingen moeten gewoon doorgaan, het bezorgt iedereen zoveel plezier en voldoening. Ik leg de foto van Antonio vast klaar. Want natuurlijk ben ik net zo vol van zijn aanstaand bezoek als mijn ´vecinos´. Er hangt een gestreken nieuwe jurk klaar, de afspraak bij de kapper is gemaakt, en op die foto, daar komt straks de handtekening van mijn idool. Ook de digitale camera ligt paraat, want ik wil wél even met hem op de foto. Een beroemdheid in het hotel, dat gebeurt niet iedere dag!
MaXperience Spain. 